sevenin deli oynadığı, sevmeyenin de gördüğünde midesini bulandıran oyundur.
evet artık bir internet kafenin önünde geçerken bile ufak veletlerin toplanıp bu oyunu oynadığını görmem artık midemi fena halde bulandırıyor. bir neslin çürüdüğüne resmen tanık oluyorum ve hiçbir şey yapamamak beni de üzüyor.
eski günleri hatırlıyorum. gece yarılarına kadar top peşinde koşmalarımızı hatırlıyorum. diğer mahallenin çocuklarıyla mahalle maçı ayarlamanın tadı, maç saatine kadar abuk sabuk taktikler konuşmak ve o maçın verdiği haz. hele bir de galip gelinmişse bütün gün maç hakkında konuşmak. ne güzel günlerdi.
internet kafenin önünden geçiyorum... bir çocuk meyç kasalım diyor. hiç bir şey anlamıyorum.
eski günleri hatırlıyorum. looney tunes tasolarıyla yutup yutulasıya oynadığımız günleri hatırlıyorum. bakkaldan cips almadan önce pakedi yokladığımızı hatırlıyorum. aynı tasodan varsa arkadaşımızla yaptığımız takası hatırlıyorum.
internet kafenin önünden geçiyorum.... bir çocuk parti yapalım diyor. kolalı, sigara börekli, anne pizzalı ilkokul partileri aklıma geliyor. çocuk tekrar konuşuyor "abi 500binlik daha uzat benim interneti" diyor. bu sefer anlıyorum çocuğu. anlıyorum ki parti uzayacak. bu parti bitmeyecek. bu oyun beyinleri çürütmeye devam edecek.