kral benim. neden mi? en eski sevgilimle bol ağlamalı bir ayrılığın muhakemesini 2 yıl sonra çat diye önüne çıkıp yaptım! O'na yaptıklarının beni ne kadar mahvettiğini, kendimi onarmanın yıllarımı aldığını, beni bir yarısı eksik ve sevgisiz ortada bıraktığını yüzüne tokat gibi indirebildim. Benden neler götürdüğünü, sanki ilişkimiz hiç yaşanmamış gibi davranmasının beni delirttiğini ona söyledim. beni mahvettiğini farkında mıydı? ona bunu çatır çatır sordum. davranışlarımın sebebinin beni yarım bırakması olduğunu söyledim. anılarımı tebessümle değil, sinirle hatırlamama sebep olduğu için ona bağırabildim. bana onu bir daha sevme şansı bırakmadığını, değiştiğini söyledim. değişmeseydi, onu hala deli gibi sevebileceğimi, ona tapabileceğimi söyledim. yüzsüz olduğunu ona söylediğim için yüzüme bakmadı. yıllar sonra eski bir dostla dertleşmek gibiydi. peki onu sevmek mi? fırsatımız olursa.. dedi. bence bu; koskoca gemlikte* iki küçük kuru yeşil zeytinin tarafımdan bulunması kadar uzak, zor. Affetmek gerçekten zor. *
