bir oyun standartımız yok ne yazıkki. her maç kumar oynuyoruz. bir futbolcunun çıkıp maçı çevirmesini, gol attıktan sonra karşı takımın forvetlerinin beceriksiz olmasını bekliyoruz. defansımızın yaptığı kademe hatalarında volkan ın devleşmesi, yada kale direklerinin bize yardımcı olması bizim oyun anlayışımızda önemli bir yer edindi. bugünde bu standartta sahada 11 yerine 1 kişi oynadı, geri kalanlar onu izledi 70 milyonla beraber. rakip almanya da olsa, estonya da olsa farketmiyor bizim için. maç anında sürekli yüreğimiz ağzımıza geliyor. her ne kadar yabancı basında sonradan oyunu çeviren cesur türkler olarak gözüksekde, aslında top oynamaktan aciz olan, arda nın eline bakan, tuncay ın o günkü becerisine bağlı olan, direkler, ofsaytlara bağlı bi standartımız var.
