söylerken bunu düşünmüyordur elbette muhtemelen ama asla emin olmamalı karşıdaki gitmeyeceğinden. yani varlığına güven duymalı, gitmek istemediğini , sonuna kadar uğraşacağını bilmeli. sadakatine, gerçekliğine, varlığına ve çabaladığına inanmalı. ama kendi malı sanmamalı seni asla.. 'ne yaparsam yapayım gitmez' dememeli. bunu dediği anda ilişikideki iki kişiden biri, kalanın kıymeti olmuyor. sıradanlaşıyor. oysa sonsuz ve karşılıksız sunulan sevginin karşılığı bu olmamalı.. sevgi sonsuz ve koşulsuz sunuldu diye yitirmemeli değerini. aksine bu gerçekte daha da değerli olabilmeli.. karşılık beklemeden, korole olmadan saf sevgi.. ama ne yazık ki olayın ilerleyişi böyle değil.. bir gün önce ağlayanlar, bir gün sonra arkalarına bakmadan gidebilirler. bu mudur? budur wala!
