kısa zaman önce geçirdiğim olaydır. şu an ayakta yazıyorum o derece kısa zaman önce. efendim bildiğin kıçta oluşan bir apse ile başlar bu hastalık süreci. doktora gidersin ve apseyi alacağız ameliyat olman lazım der. efendim alır eline makası doktor kişisi ve hiçbir şekilde uyuşturma olmadan keser deriyi.**
o sırada bir süre cehennem azabı yaşarsınız. sonra neyse apsenin pansumanı falan filan.
ben şahsen ameliyatı apse alınması olayından bir yıl sonra gatada oldum*. ameliyat günü gelir çatar. doktorlar alır ameliyata. önce boş bir salona sedyeyle bırakırlar beni. etrafıma bakarım koskocaman bir yer. tek başıma orada dakikalarca kaldıktan sonra alırlar beni ameliyata. sırttan narkoz verirler.*
ameliyatta hiçbir şey hissetmedim. yüzüstü yattım. öyle kırk dakika kadar kaldım. arkada birileri bir şeyler yapıyor ama hadi hayırlısı diyerek geçirdim vakti. neyse ameliyat bitti. beni yoğun bakıma aldılar. morfin etkisi sürüyor. ayak parmaklarımı oynatmaya çalıştım uma thurmanın yaptığı gibi. ama nafile. uzun bir süre yoğun bakımda kaldıktan sonra ankara manzaralı odama götürdüler. bir hafta falan hastanede yattım*. cennetten çıkan melek misali hemşireler çok iyi baktılar bana. işte öyle bir olay. uzun bir süre oturmadım ve daha yeni yeni oturmaya başlıyorum.
not: anılarımı yazsam bu yazının 5 katı falan olur ama ayaklarım ağrıdı artık.*
