cahil kesimin 'ahiret yoksa ve inanıyorsak kaybedeceğimiz bir şey yok fakat ahiret varsa inanmayanlar kayebedek' gibi ilkokul zeka düzeyinde saçma bir savunma yaptığı kavram.
bu tartışma yıllar önce amerikada yapılan konferanslarda cevaplandı. ayrıca richard dawkins bu tartışmayı god delusion kitabında en basit şekilde anlattı fakat cehalet mutluluk olduğundan kimsenin haberi yok.
"ahiret yoksa ve inanıyorsak kaybedeceğimiz bir şey yok fakat ahiret varsa ateistler cehenneme gidecek" düşüncesine cevap şudur:
evet belki tanrı vardır ve böylece ahirette, fakat bu ahiretin ve tanrının sizin taptığınız tanrı olduğunu nerden biliyorsunuz? ya gerçek tanrı bugün kitapları olan dinlerin tanrısı değilse, ya bir japon tanrısıysa? ya denizde yaşayan ulu cuvcuv ise? ya aslında o çok ünlü zeus ise? kim kanıtlayabilir ki hangi tanrının gerçek olduğunu?
sonuç olarak eğer bir müslüman veya hristiyan öldüklerinde inandıkları tanrı ile değil de, zeus veya cuvcuv ile karşılaşırsa ne olacak? bu tanrılar, müslüman/hristiyan kişisi sahte bir tanrıya taptığı için onları cehenneme atacak. fakat bakarsak ateistlerde tanrı düşüncesi ve bunun hiçbir türevi yoktur; yani 'no harm no foul' bilindik bir şekilde anlatmak gerekirse...
şimdi soruyorum: bir tanrı; sahte tanrılara tapıp, kendisini inkar ederek yaşayan kişileri mi cehenneme gönderir yoksa tamamen tarafsız ve ilgisizce hayatlarını yaşamış kişileri mi?
