suskunlaşan duvarlara eşlik ediyor sanki perdeler,
ve yanmamak üzere sönüyor mumlar
ne rüzgar ortak olmak istiyor ne de alevler,
yükte hafif, yürekte ağır bu günaha, biz günahkarlara
ses, ışık bile duruyor; saygıya mı duruyorlar
ayıplamaya mı?
zaman duruyor, akreple yelkovan, duruyor saniyeler
yıl geçiyor adeta, sünüyor zaman, uzayıp gidiyor
hava suskun, yoğun bir atmosfer, sanki karanlıklar
sarmış gündüz vakti
susmuşuz, soluk soluğa, kör olmuşuz aydınlığa
arka fonda bir plak; ağır ağır dönmekte odaya
müziğini yaymakta,
müzik bile sessiz tınılar tutturmuş, korkmakta
ağırlığı günahların, sırtlarımızı yormakta
