eski zamanlarda bilimin yetersizliğinden dolayı, insanın doğayı açıklayamaması nedeniyle, dünyanın olağan üstü güçlerle açıklanmaya çalışılmasıdır diyebiliriz.
aslında, zamanında insanların suç işlemelerini önlemek için kanun niyetine kullanılması amaçlanmış kavramdır. (insanlar doğa üstü şeylerden korktuğu için yasaya uymaya dikkat ederler) fakat içinde bulunduğumuz çağda çok farklı amaçlar için kullanılıyor. (savaşlar, siyaset, para kazanma, güç kazanma v.s.)
''peki ya insanın bu nedenler haricinde inanmamasının sebebi nedir?'' diye sorarsanız, şunları söyleyebilirim:
insanların doğuştan gelen;
aitlik psikolojisini,
(aitlik derken; bireyler arası aitlik, sahiplik psikolojisinden bahsetmiyorum)
üstün bir güce sığınma duygusunu,
üstünün hegomenisi altında yaşamanın vereceği rahatlık bilincini,
zararsız bir üstünden (isteğinde kıyameti koparacak güçte sanılan, en büyük olarak sayılan) korkup diğer fani ve küçük korkuların bastıralabilineceği psişikliğini ( bilinç kapsamında saymıyorum, kimsenin suçu değil, ben hiçbir korkumu bastırmaya çalışmıyorum diye atlayanlar olmasın) dizginleyememesinden, insanların düşünce güçsüzlüğünden sağladığı güçle varlığını sürdüren bir kuramdır din. afyon gibi bir şeydir. bu yüzden hala (bilimin birçok şeyi açıklamasına rağmen) insanlar tanrıların ve dinlerin varlığına inanmaktadırlar.
