okurken depresyona girdiğim ve son sayfalarına atladığım, sonunu okuduktan sonra iyi ki de öyle yapmışım dediğim kitap. hayır yani tuzluğu yürütme maceralarından kol ısısının nasıl ölçüleceğine kadar bin türlü şey yazıyor. öküz deyin istiyorsanız ama en eğlenceli kısım ilk 40 sayfa falandı. hani o paso seviştikleri kısım. hiç değilse hareket vardı yani. ve hikaye güzel de kendini tekrar edince baymış biraz. ama platonik aşkı güzel anlatmış oraya bir şey demem. ayrıca tamam klişe mutlu sonları sevmem de bu kadar süründükten sonra biraz daha mutlu bir son olsaydı da içimize oturmasaydı.
