1777.
-
uyumak gelmiyor içimden,istanbul'un bu puslu havasında..
seni kaybetme korkusu daha çok puslandırıyor havayı..
dayanamayıp gözyaşlarımı döküyorum odamın en ücra köşesinde..
bir kağıt bir kalem alıp seni yazıyorum,en güzel aşk cümleleriyle..
gülmek gelmiyor içimden,sahte gülücüklerimle sahte dostlarımı kandırıyorum..
ben bir tek sana karşı içten gülüyorum,sana açıyorum tüm cennet kapılarını..
cennet kapılarından sensiz,meleksiz geçme korkusu sarıyor bedenimi,senin olmadığın cennet,cehennem
gibi geliyor..
o şiir geliyor aklıma,o gün o vapurda hayal ediyorum bizi,gözlerine bakar gibi yıldızlara bakarak okuyorum..
şiir bitiyor,gözyaşlarımla suluyorum cennet bahçelerinden senin için topladığım çiçekleri..
09.08.2009
03.10
