1773.
-
....
yine aynı telvesinde hayat
boşluk salına salına uzuyor
kolaysa uyu, kolaysa yat
uykumda bir yara kaşıdıkça azıyor
titreyen lambada bir sinek
yahut bir böceğim soğuk delikte
sanki gün doğmadan ölecek
yahut dirileceğim onulmaz delilikte
aradığım kesin bir hakikat
bulduğum sadece bir vehim
annemin göğsünde kaldı şefkat
değişmez artık talihim
bir son var bilinmezde
beni bulacak bir son
bir yol var görünmezde
bulamadığım bir yol
bulsam o yolu aydınlık görünür
o aydınlık ki her şeyi paklar
fakat yine aynı karanlığa götürür
beni bu kıvrımlı sokaklar
taşımaz bu ayaklar bu başı
içi boş fikirler ağırdır
ölse de yerde kalır naaşı
ölen sahipsizse alem sağırdır
ölen saipsiz
(21 ağustos 2009 03:30 istanbulanık)
