eve hızlı hızlı girip alel acele telefona koşarsınız. cevapsız aramaları aramak, gelen mesajlara bakmak için... o da ne! 1 tane bile arama yok! o andaki boşluk hissi bir de boşandıktan sonra yaşanır. o derece hayal kırıklığı yaratır insanoğlu denen bu organizmada. hemen aklınıza o şiir gelir:
yalnızız yalnız, beşikten tut mezara kadar yalnız
ülfet, yalnızlık madeninde parlayan yaldız
