en yakın arkadaşımın ermeni olması sebebiyle çoğu kez derneklerine gitmiş, düğünlerine katılmış ve çok sayıda ermeni ile tanışmış bir "türk" olarak söylemek isterim ki, türkiye' de ermeni olmak zordur.
ermeniler, en azından istanbul' da yaşayan ermeniler, genel olarak çok cana yakındırlar. yaşı ileri olanlar bu cana yakınlığı fazla göstermezler. onlar savaş hikayelerini yakın ağızlardan dinledikleri için biraz daha şartlanmışlardır. hatta "türklerle evlenmeyin!" diye şiddetle ısrar edenler de vardır. fakat çoğu ermeni' de dikkat ettiğim şey, türkiye' de yaşadıklarının bilincinde olmalarıdır. askerlik yaparlar, vergi öderler. yani senin benim gibi vatandaştır. fakat bazı kıt kesimlerin önyargılarından dolayı ermenilere her zaman pis, kaka gözüyle bakılmaktadır. oysa bu önyargılardan sıyrılıp, gerçekten aralarına girip sohbet ettiğinizde, gerçeğin hiç de öyle olmadığını çok rahat anlayabilirsiniz.
özellikle isim konusunda çok zorlanırlar. bankalarda, kredi kartları çıkartılırken, ehliyet alınırken, askere giderken vs. sürekli isim konusunda bir yanlış yapılır. çünkü isimler genelde aleksandr, ari, artür, varujan ve benzeri şekildedir. heralde bundan baya bir çekiyorlar. *
sonuç olarak demek istediğim şu ki türkiye' de ermeni olmanın zorlukları bir hayli fazladır. bu zorlukların büyük bir kısmı da kafasındaki örümcek ağlarından önünü göremeyen faşistler ve bunların yıkadığı beyinlerdir.
