bütün gün burda sessiz sedasiz evde oturdum
bir yerde bir kelebek ucuyordu...
ay yansiyordu yataga...yatagin kenarindaki parkelere
sen hiç bilme bunu...
dostum olabilirsin, onun dışında sessizlik hakkımdı.
sessizce bir sey düsünememin delirmek olduguna inanmaya baslamistim.
aç kalmaya alışıyor insan peki ya deliliğe alışabilir mi?
