havasına suyuna kurban olduğum, özlediğim memleketim...
insan küçük yaşlarda, şehrin psikolojisine kaptırır kendini. internetti ,televizyondu, arkadaşlarla gezmekti derken, soyunun yaşadığı, yemyeşil, tertemiz havaya sahip ve sağlıklı besinlerle beslenilen yerler cazip gelmez.
fakat zaman geçer, aklı başına gelir ve fırsatı olduğu zaman gitmediği yerleri, fırsatı yokken gidemediği için özler. artvin de budur benim için. bir kerecik o tertemiz havasını içime çekmek, 5 saat play station oynamaya bedeldir benim için*.
