Yeryüzünde tam 6 asır hüküm sürmüş olan Osmanlı Devletinin en bâriz özelliği, onun devlet ve millet çapında islâma gösterdiği saygıdır.
Bunun en açık örneklerinden biri olarak şu hâdiseyi zikredebiliriz: 2. Abdülhamid zamanında Fransızlar, Volterin, Efendimiz (sav) aleyhindeki bir piyesini oynatmaya kalkışırlar.
işte elli bin gâilenin olduğu dönemde, Osmanlının başında, Batılıların Le Sultan Rouge, yani kızıl sultan dedikleri Abdülhamid vardır.
Fransızlara kükrer: Eğer bu piyesi oynatırsanız, halife ünvanıyla bütün alem-i islâmı, bu hareketi teline çağırırım der. Bunun ifade ettiği manâyı çok iyi bilen Fransa, piyesi oynatamaz.
ingilizler aynı piyesi oynatmak istediklerinde yaralı aslan bir defa daha kükrer ve onlar da vazgeçmek zorunda kalırlar. işte hasta adam denilen Osmanlı, hastalığı zamanında bile, Onun (sav) sakalına konacak bir toz mesabesindeki küçük birşey karşısında bile böyle kükreyebiliyordu.
