Polonya kökenli, Türkiye doğumlu, kendini pazarlayan, paçavra şiirler yazan bir şairdir. Atatürk'ün
"Sovyetler Birliği bugün dostumuzdur, müttefikimizdir. Onun bu dostluğuna bugün ihtiyarcımız vardır. Ama bir gün Sovyetler Birliği de Osmanlı gibi Avusturya-Macaristan imparatorluğu gibi parçalanacaktır. Sovyetler Birliği içinden dini bir, dili bir, tarihi bir olan kardeşlerimiz vardır. Biz, o günlere hazır olmalıyız! Hazır olmak oturup beklemek değildir. Onlar bize gelemezler, biz onlara gitmeliyiz. Köprüler kurmak gerekir. Dil bir köprüdür, inanç bir köprüdür, kültür bir köprüdür"
sözünden sonra anasına küfredenlere söyleyemediği şeyler deme cür'et ve cesaretini göstermiştir. Tıpkı sahibi arkasındayken havlayan fifilerin terrier köpekleri gibi.
iŞTE O PAÇAVRA ŞiiR:
Trabzondan bir motor açılıyor
Sa-hil-de-ka-la-ba-lık!
Motoru taşlıyorlar
Son perdeye başlıyorlar!
Burjuva Kemal'in omuzuna binmiş
Kemal kumandanın kordonuna
Kumandan kahyanın cebine inmiş
Kahya adamlarının donuna
Uluyorlar
Hav... hav... hak... tü
H.Nihal Atsız, edebi olarak Nazım hikmet borjenski yi ve borjenski nin tüm hocalarını üst üste koyarak ders verecek derecede üstün, insan olarak ondan bin kere daha dürüst, vatansever milliyetçilik??? lütfen susunuz.
Saçıyla başıyla oynayarak hitler'e benzemeye çalıştığını söyleyen andavallara ise gülmekten başka bir şey yapamıyorum. Kendilerini götleriyle değil kafalarıyla düşünmeye davet ediyorum. Ulan düşünemiyorsanız bir iki şiirini okuyun sizin o hitler için mussolini için neler düşünüyor bir anlayın. Edebi karşılaştırma için bir de şiirini yazıyorum. 3-4. satırlar da adresini bulmuş mitralyöz mermisi gibidir zaten.
Yolların Sonu
Bu gün yollanıyorken bir gurbete yeniden
Belki bir kişi bile gelmeyecektir bize.
Bir kemiğin ardında saatlerce yol giden
itler bile gülecek kimsesizliğimize
Gidiyorum: gönlümde acısı yanıkların...
Ordularla yenilmez bir gayız var kanımda.
Dün benimle birlikte gülen tanıdıkların
Yalnız bir hatırsı kaldı artık yanımda.
Yufka yüreklilerle çetin yollar aşılmaz;
Çünkü bu yol kutludur, gider Tanrı Dağına.
Halbuki yoldaşını bırakıp dönenlerin
Değişilir topuda bir sokak kaltağına.
ister düşün... Kendini ister hayale kaptır...
Uzar uzar, çünkü hiç sonu yoktur yolların.
Bakarsın aldanmışsın, gördüğün bir seraptır
Sevimli bir hayale açılırken kolların.
Ey doğunun anlımı serinleten rüzgarı!
Ey karanlıkta bana arkadaşlık eden ay!
Arzularım bir oktur, aşar ulu dağları.
Düştüğü yer uzakta DiLEK adlı bir saray.
O sarayda bulunca Tanrılaşan erleri
Artık gözüm arkaya bir daha dönmeyecek.
Hepsi sussa da Kür şad uzatarak elini;
"Hoş geldin oğlum ATSIZ, kutlu olsun!" diyecek.
