kırmışsındır onu, üzmüşsündür belki. gerçekten sevmişsindir, belki de tarifi olmayacak kadar... herşey sevgi değildir der duyuyorum ama sevgi çok şeydir. bir gün bırakır gider seni tek başına. günlerce gecelerce aklında bir tek o vardır. elin telefona gider bir mesaj atayım diye. bir bakarsın telefon yerine elinde bir dal sigara. kül tablası dolmuş artık söndürecek yer yok. söndürmeden şu sigarayı da yakayım dersin bir önceki izmarit ile. ama bir gün elin gider o telefona hayır mantığında sana evet demiştir sigara yerine elinde telefon vardır. bir mesaj atarsın o anın geçici isteğiyle. önce korkarsın mesaj giderken ya iletilmezse diye. beklersin hadi hadi hadi dersin. korkarsın acaba numarası değişti mi diye. ve iletilir o anda. buruk sevinirsin. ee bu sevinç bana yeter dersin çünkü yetmelidir de... sanar mısın ki cevap gelicek sana??? elbette cevap gelmez. bir gece iki gece üç gece derken her gece mesaj attığının farkına varırsın. tabi akibet yine aynıdır. ve aradan üç beş zaman geçer bir anda telefonun çalar heyecan korku bir anda karışır birbirine. ne diyecek bilemessin. aklında beliren olumlu olumsuz her şey karışır birbirine. o sesi duyarsın. önce yalandan halini hatrını sorar acaba mı dersin içinden. nafile... ve senin için önemi anlatılamayan bir konuşma o anda basitleşir ve duyarsın ki beni bir daha arama... aslında daha önce çok bu mesajı okumuşundur. ama neden böyle dedi neden bu öğlen söyledi bana dersin. kafa yormaya gerek kalmamıştır çünkü neşteri vurmuştur sana. kurtuluşun yoktur o rüyadan uyanana kadar. zaten her acı sözü duymuşsundur ki ne koysun sana... dönersin sırtını uyandığın rüyanın gönülde bıraktığı acı tat ile başka bir rüya görmek ümidiyle dalarsın bambaşka rüyalara.
ne kadınlar sevdim zaten yoktular böyle bir sevmek görülmemiştir...
