7 tane efes ekstra içip, kapının kolunu bulamayacak kadar sarhoş olup, "kuş kanadı kalem olsa yazılmaz benim derdim" nidalarıyla ağlayıp, sızlayıp, ondan sonra her gün bir resmini yırtarak unutmaya çalışmaktır.
gün gün yitip gitmektir, doğan güneşte, karanlığın içine gömülmektir.
