gecenin iki yüzü vardır.her gece,gece bize farklı yüzlerini gösterir.kimi zaman sessizliğin,dinginliğin bize verdiği,gürültüden kargaşadan arınmış olan şehrin duyduğu rahatlığın huzurudur.kimi gecelerse bu rahatlık,bu huzur bize batar.şehrin kafasını dinlerken alıp verdiği düzenli nefesler bile bize etki gösterip,kendimizi sadece ona bırakmayız.oysa ki yapmamız gereken tek şey geceyi seyretmektir. gece günün en kötü bölümüdür bizim için.artık uykumuz kaçmış,yalnızlığımıza gömülmüşüzdür,düşüncelerin ardı kesilmez.
