hani bazen insan sinirlenirde çatacak yer bulamaz muhattabına bir şey diyemez ya o haldeyim sözlük. ne yazacağımı bilemiyorum ama yazasım var. uğraşıyoruz bize bebe diyen bebelerle. nesil nesil dolaşan sazan dolu be sözlük. daha agu demeyi bilemediği, bezine sıçtığını annesine söyleyemediği çağlardan "abi beni parka götür" diyebildiği çağlara gelince kendisini büyüdü zanneden, nesli büyük diye kendini gerçekten bi bok zanneden yazarlar var sözlük. yazıma burada son verirkene sana selam olsun sözlük diyesim geliyor. hatırladıkça sinirleniyorum, kendimi kontrol edemiyorum, bütün cinler tepemde, herhalde ben deliyim, söylerim saçma sözler, tanınmaz bir haldeyim sözlük sen iyisi mi takma kafana beni. bak yine hatırladım ve kızdım. tey allaaam.
