sevgili adını koyduğumuz illet canlının elinin cebine gitmemesiyle yakından ilgilidir. masraflar ikiye katlanır demişim ama halt etmişim. dörde, beşe katlandığı da olur. neden, çünkü kızı bütün ekmek döner artı ayran 3 lira olan tezgah altı, pis-ucuz-leziz , uğur dündar'ın her an ekiplerle basabileceği bi mekana götüremezsin. nerde kfc, nerde mc'domalts hep oralarda yemek zorunda kalırsın.
hep bir ümit barındırırsın içinde "acaba verir mi" diye. paralar cebinden aktıkça her boku hayra yorarsın ister istemez. "vericek abi, kesin vericek. bak nası elletiyo, bak dilini nasıl da boğazıma boğazıma daldırıyo, bak nasıl yediriyo. vermicek olsa neden takılsınki benimle?" diye hülyalara dalarsın.
ulan mal! neden takılacak bedavadan yiyiyo içiyo, sıçıyo, eğleniyo. nah verir o kız nah!! vermedi. nitekim vermedi. terk etti, vermeden ayrıldık. şu an bu satırları yazarken masturbasyon yapıyorum. ve o bu satırları okurken ben hala kazımı gıdıklıyor olacağım. elveda!
