gözüme altın bir damla gibi akan yıldızın ışığı,
ilk önce boşlukta deldiği zaman karanlığı,
toprakta göğe bakan bir tek göz bile yoktu...
yıldızlar ihtiyardılar,toprak çocuktu.
yıldızlar bizden uzaktır ama ne kadar uzak,
ne kadar uzak...
yıldızların arasında toprağımız ufaktır ama ne kadar ufak,
ne kadar ufak...
ve Asya ki toprakta beşte birdir.
ve Asya'da bir memlekettir Hindistan,
Kalküta Hindistan'da bir şehirdir,
Benerci Kalküta'da bir insan...
ve ben haber veriyorum ki,size:
Hindistan'ın Kalküta şehrinde bir insanın yolu üstünde durdular.
yürüyen bir insanı zincire vurdular...
ve ben tenezzül edip başımı ışıklı boşluklara kaldırmıyorum.
yıldızlar uzakmış,toprak ufakmış umrumda değil aldırmıyorum...
bilmiş olun ki,benim için
daha hayret verici
daha kudretli
daha esrarlı ve kocamandır:
yolu üstünde durulan
zincire vurulan
iNSAN...
