kifayetleri ortalama bir kaç kelime birleştirilip, biraz da saçmalayarak sevdiceğe bişeyler söylenmiş ve bir şey beklercesine bakışlar başlamıştır.
ama o arkasını dönüp giden olmuştur ancak, ne bir cevap ne başka bişey.
işte o an kelimeler kifayetsiz kalır.
elini uzatsa da dokunamayacaktır kimse o gözyaşlarına.
ve bilen de olmaz, sessizliğin bu kadar ağır ve reddeilecek kadar bile değersiz olmanın verdiği acıyı. *
