ben bu yazıyı sana yazdım. sana benzeyen birini gördüm uzun zaman sonra; ama bu sefer gerçekten profilden tıpkı senin gibiydi. ben de ona baktım son defa sana bakarmışcasına. zaten o da farketmedi benim ona baktığımı. sana benzeyenler de senin gibi, farkında değiller detayların; çünkü onlar da senin gibi yüzeysel bir yaşam sürüyor... sana benzeyen birine bakmak da değişik bir histi; sevdim ben bu hissiyatı. bir parça mutlu olmadım; ama yine de sevdim. hatta kendimi bir sirkte sandım, bakıp bakıp gülümsedim kendi aynamdan bir başka sene doğru...gerekirse yine yaparım da, kafam da allak bullak oldu sonrasında. evet, bu da bir nevi duygu sömürüsü senin tabirinle; ama saati de yanlış söyledim uçup gitmiş zihnim. saat onbir'e otuzbeş var dedim; ama bilmediğimden değil ki. şimdi yine işte sen geri zekalısın der gibisin. yok, ben geri zekalı değilim; ama sen gerçekten çok acınası bir insansın.
istediğin hayatı nasıl kuracaksın acaba, çok merak ediyorum. bunu da ben nasıl olsa ikinci kişilerden öğrenirim. kim bilir, belki o zaman karşına çıkıp bir güzel dalgamı geçerim seninle. hayatta hiçbir şey becerememiş olmak nasıl bir duygu anlar mısın o zaman? yok, sen anlamazsın; çünkü hayatta hiçbir şey becerememiş olmak diye bir durum söz konusu olamaz kimse için. hayatta hiçbir şey becerememiş olanların da * hala hayatta olmaları hayatta hiçbir şey becerememelerinin tersini kanıtlamış olur. **********
