rap müzikte canlı performans yapmak, hele de kapalı bir club değil de kuruçeşme arena gibi açık alanda yapılıyorsa zor iştir.. genelde canlı rap performansları (freestyle battle'ları ayrı tutuyorum) beğenilmez.. ancak curtis jackson denen arkadaş seversin sevmezsin bu işi en iyi beceren herifçioğullarındandır..
beklenenden az, beklediğimden fazla kalabalık vardı.. neredeyse hiç reklamı yapılmayan organizasyona rağmen arenanın yarısından fazlası dolmuştu.. rock'n coke'daki artistliğinin aksine bu sefer çok keyifli gözüküyordu 50 ve ekibi.. bir ara sahneye ufak bir kızı aldı dans falan etti.. sempatik herif valla..
neredeyse her şarkılarını söylediler 2 saat boyunca.. sadece kulaklar we on fire ile talk about me'yi aradı o kadar.. the next episode sürprizi ise enfesti..
yalnız baba biri bana şunu açıklasın, hıncal uluç'un 50 cent konserinde ne işi vardı? beraber makarasına resim çektirdiğimiz hasır şapkalı bir amca (ki arkadaşın dediğine göre kendisi ünlü bir şapkacıymış, ''bir şapkacı ne kadar ünlü olabilir lan?'' sorusuna ben de cevap alamadım..) ''gelin sizi hıncal uluç'a götüreyim..'' diyip gruptaki kızlardan birini sürükleye sürükleye masalara doğru götürdü.. baktık resmen hıncal bey orda.. ben önce ''merhabalar hıncal bey..'' dedim.. adamın bütünkeyfi kaçtı kim bu kazma diye.. sonra arkadaki kızları gördü de neşesi yerine geldi.. resim felan çektirdi bizim kızlarla.. süper bir insanmış.. bekledik objektife ''yııaa böle bişi........ olabilir mi yıaaaaaa.........'' demesini.. demedi..
beklediğim gibi çok güzeldi lan iyi ki geldin 50.. bir de snoop d-o-double g gelse gözüm açık ölmicem..
