insan sapıtmak ıstese de sapıtamıyor. ogrendıklerını oraya da götürüyor. hatta orada sanki ahlak temsılcısı gibi de hıssedebılıyor. oh ne şugar giderım oralara sab-bah-lara kadar eglenırım, kısacık kısacık gıyınır havamı da atarım falan olmuyor. ınsan kendını,, kültürünü götürüyor her bır yana. uzak, rahat, yeni ulke farketmez.
turkıye' de ne kadar sapıtma potansıyelı varsa orada da en fazla o kadar sapıtıyor. otokontrol her zaman onunla, her yerde, maalesef ya da iyi ki.
