az önce ya$adım. fransa'dan kabul belgesi bekliyordum. annem, daha posta demeden merdivenleri beşerli onarlı atlayıp direk zarfı açtım. onaylanmış, belgelerim gelmişti. vizeye başvurabilecektim artık. neden böyle manyak tavırlar o halde? çünkü 1 ay boyunca oradan oraya koş, emniyete git-gel, defterdarlıkta imza attır ne bileyim bir ton ko$u$turmaydı. edebiyat fakültesi - öğrenci işleri - dış ilişkiler ofisi üçlemesine hiç girmiyorum. yorulmu$tum çoğu kez. ama bunları görmem onca sıkıntımı unutturdu.
