kemalist anlayışta algılama yönünde subjektif olarak algılanma eşiğine ulaşmış veya anlamdırma sürecinin dışında olmamaya maruz kalmamış fikriyatın temsilcilerinin fikir telakkiyesiyle gelişkenlik gösterebilen, değişme ve kısır bir metaformoza yelken açan kemalizme en alt seviyede cahillik üst sınırına erişmiş halk kitleleri tarafından bile yüklenen anlamsız anlamdırma, ideoloji olma potansiyelini yitirmiş olmasına işareti bu kitlenin kemalist ideolojiyi esas amaç doğrultusunda içini boşaltmak ya da maruza bırakılmış bir cephe gibi algılanabilinen yönlerin algılanmasına vurulmuş kilitin elbet sahipleridir. tanrı tanımazlık günümüzde kişisel fikir, tercih seçeneğinin seçebilirlilik seçmenliğine gelememesi bu savın savunucularında gizli kahpehane teorik bulanmış yapılanmaların meşhrudiyetini kazanmak amacına yönelik toplum kitlelerinin anti, direk köşe vuruşu ya da sol, sağ açık bir biçim yönlendirme yaparken başvurdukları kutsal kişi veya anti üstü kahraman üzerinden manipülasyonvari örgütsel veya örgütsel olmayan kitlesel bir anlayışla kemalizmi popüler bir sekülerlikle anti dini olarak yansıtma çabaları kendi iç dünyalarındaki bulanıklığı giderme amacından ziyade, dediğim gibi kendilerini toplum tarafından meşrulaştırma yapma amaçlı güdümlü güdülerdir.
