ailecek bir davete gidiyorsak, özellikle de yakınımızın bir düğününe, aman aman telaşı daha 2 gün önceden başlar.
ay "şu pantalon uyar mı?", "ay şu ayakkabıyı mı giysen", "ay gri ceket mi yoksa siyah ceket mi giysen", "ay çorap yoksa alalım"
"yaaa anneciğim sakin ol, hallederiz, bu kadar telaş yapma, o kadar da önemli değil, düzgün birşeyler olsun yeter" dememe kalmadan, "aaayyy herkes gelecek şık şekilde sen olacaksın berduş şekilde, çok ayıp olur, hiç böyle şeylere dikkat etmezsin, şudur budur odur falandır filandır" söylenir durur, ananın gazına gelen baba da katılır, "oğlum annen haklı bak şunu giy bunu giyme şunu yap bunu yapma" mecburen artık tartışma şeklinde annenin son istediği olur. düğüne veya devete bir gidilir aman aman aman davetlilerin % 70 i yaka-bağır açık, hiç kıyafet uyumuna dikkat etmemiş, acayip şekilde gelirler. millet rahat elbiselerle "ha ha ha hi hi hi ho ho ho" şeklinde muhabbet ederken, sen annenin seçtiği elbise içinde bunalırsın, "bir an evvel bitse de gitsek" moduna girersin.
sonuçta annemdir diyecek bir şey yok, beni asıl endişelendiren gelecekte karım da böyle olursa(ki % 90 böyle olacak gibi) yandık mı ne yandık.
