senin şu çok sevdiğin buz devri vizyona girmiş. hatırlarmısın bir ile ikinci filmlerine beraber bakmıştık sinemada. hatta ilk elini o zaman tutmuştum. çekinmiştim biraz..
sen filme gülerken, filme bakarken ben sana bakmaktan bakamamıştım filme. anlayamamıştım. senin gülücüklerini işitmekten filmde olup biteni anlayamamıştım. senin gözlerine vuran o ışık kamaştırmıştı gözlerimi filmi nasıl göreyim.
bugün bir değişiklik yapayım dedim. pc başında oturmaktan, kitap okumaktan değişik birşey. sinemaya uzun zamandır gitmiyordum. en son seninle 2007 idi galiba 300 spartalıya gitmiştik. benim zorumla gitmiştin şimdi hala yalan söyleme bana. hatta farketmiştim filmden sıkıldığını o yüzden bitsede gitsek mevzusuna girdiğini...
ve o günden sonra hiç gitmedim sinemaya. acı verir yaralarımı deşer diye. ama bugün itibariyle artık yaralarımın kabuk bağladığını sandım!
ve değişiklik olsun diye kalktım ice age 3'e gittim. film başlar başlamaz farkına vardım yalnızlığımın. çünkü bu filmi ilk defa anlıyordum ve ellerim koltuğu tutuyordu bu sefer. hemen sol yanımdaki çift el ele izliyorlardı. ve beraber gülüyorlardı. film ne kadar komik olursa olsun gülemedim ben. seni aradı sinema salonunda gözlerim. ama kimbilir nerdeydin, ne yapıyordun? eşinle berabersindir büyük ihtimal.
ben unutmadım güzel gözlüm seni...kabuk bağlamış sandığım yaralar meğerse hiç birşey bağlamamış.
ne izlediğimiz filmleri unutabildim ne de senin gülüşünü... *
