Sebebi nedir bilmiyorum ama her gün yaşıyorum.
Bak böyle bi olaydan sonra ağlar normal insanlar diyorum.
Şimdi üzülmem gerekli aslında diye dalga geçiyorum kendimle. Hissizleşiyorum!
Bunalıyorum hayattan,
Sıkılıyorum her şeyden.
Sevdiğim insanlardan, değerli gördüklerimden.
Bıktım diyorum aniden! Hissedemiyorum hiçbir şey.
Acımıyor canım.
insanları üzmek bile üzmüyor beni artık.
Eskisinden de rahat bi insan oluyorum,
Rahatlığın sınırlarını aşıyorum
Abartıyorum belki de...
Duygularımı kaybediyorum
yavaş yavaş..
Takmıyorum kafama olanları
Üzülmüyorum,
Sevinmiyorum,
Ağlamıyorum,
kızmıyorum...
soğuyorum sebepsizce herkesten, her şeyden.
Tepkisiz kalıyorum Hissetmiyorum!
