istanbulun yakın tarihin özeti gibi duran küçük bir semtidir. 1940'lara kadar bütün semt patrikhane'ye bağlı bir papaz'a* aitti. ardından malum sebeplerden ötürü papaz çiftliği satmak zorunda kalır*, başta balkanlardan gelen göçmenlere ve diğer anadolunun bağrından gelen birkaç aileye satar ki bunlar da akrabalarını çağırmak suretiyle Türklerin anadoluya girişi misali ekmek davasına insanlar da akın akın güneşliye yerleşir. 25 yıl önce herkesin birbirini tanıdığı, evlerin iki kattan yüksek olamadığı, meydanın dahi asfalt bulunmayan bir semtçik iken, 90'lara doğru artan göç dalgalarıyla artık değil boş arsa, yürünecek kaldırımın dahi bulunmadığı, meydanın gezerken 5 farklı etnik dil duymanızın mümkün olduğu * bir semte dönüşmüştür. vaktiyle istabulun başka semtlerine oranla daha ucuz olduğundan, bir çok şirket buraya plaza, genel merkez binası inşa ettirmiştir. **** bu yetmezmiş gibi 95lerden sonra bir de outlet mağazaların açılmasıyla tüketim çılgınlığının başkenti durumuna gelen güneşli, bağcılar belediyesinin** başarılı çalışmalarıyla ayrı semt iken ve belediye olabilecekken, mahalle statüsü verilmiştir.
Akşamları kafa dinlemek isteyenlerin plevne parkına kaçtıkları, daha da rahat etmek isteyenlerin semtten kaçtıkları *, doğup büyülesi kısmetse hiç terk edilmeyesi güzel semt.
