gitmeseydin,
bırakmasaydın beni bir başıma
yazdırmasaydın bana bu kadar
hüzünlü dizeyi ardarada
tıktığın o dört duvar,
yuvamız olacaktı...
şimdi restore ettim gözyaşlarımla
nezarethaneye çevirdim...
tek bir camı var artık
tek bir saksının içinde
tek bir papatya
her akşam gelirken getireceğim
kucak dolusu 'civardangezerlerin' yerine...
hani sofralar kuracaktın bana
mumlar, peçeteler,
bir aslan sütü eksik olacaktı masada...
şimdiyse yere serdim örtüyü
bir bardak çay iki şekerli
ve sahanda yumurta...
gelseydin,
gel deseydin
iki ömür geçecekti
sen tek olacaktın
ben de ilginç insan...
