ses rengi diye bir şey varsa, bu adamın rengi gökkuşağı olurdu herhalde. hani; çok renkli ama siyah'la beyaz kadar hüzünlü. şarkıları bir yana, telefonla konuşurken bile insana aynı anda hem huzur hem de üzüntü verebilmesiyle takdire şayandır. uzun uzun feridun düzağaç albümü mutlaka arşivlerde bulundurulmalıdır.
