mottosu "seviye" olan bir sözlük, çukurda yaşamaya alışmışlar için elbette yetişemeyecekleri bir olgu ve paylaşım mekanıdır. biz buna legal adıyla "seviye" diyoruz. yani burada yazabilmek için insanın kendisini belli bir kültür, edebiyat, zeka, akıl, tahayyül, düşünce seviyesinin üzerinde tutması gerekiyor. doğal olarak bu seviyeyi yakalayamayanlarda eleniyor ya da elenmeli.
olayın problem gibi görünen noktası şurası; "çukurdakiler" ya da cemil meriç'in * güzel ifadesiyle "mağaradakiler" çok da bu seviyeyi yakalamaya ya da mağaranın dışına çıkıp da güneşe dokunmaya niyetli değiller. onlar için seviye de, mağaranın dışı da sansür! varsa yoksa bu saçmalık, varsa yoksa sızlanmalar!
aslında olaya mağaranın dışından ya da çukurun üzerinden bakarsanız kendilerini o "seviyenin altına / mağaranın kapısından içeriye sansürlediklerini" açık ve net görürsünüz. ama onlar cemil meriç'in anlatımıyla "mağaranın dışındakilere / çukurun üstündekilere" laf atmakla ve cephe almakla o kadar meşgullerdir ki ne çukurun üzerine çıkmayı akıl edebilirler ne de mağaradan dışarıya tek bir adım atabilirler!
