adına yakışmayan bir bölümdü gerçekten. hatta sıradan bir bölüm bile final bölümünden daha eğlenceliydi. o nasıl anlayıştır ki her bölümde ata demirer in eline mikrofon verip şarkı söylettirmek? düşünün bir dizinin içinde dört tane şarkı geçiyor. emel sayın iki tane söyledi, bir tane ata demirer, birde daha önce dinlemediğim bir şarkı. nerden bakarsanız bakın 15 dakikam şarkı dinlemekle geçti. dizide tek güldüğüm yer ise cem yılmaz ve burhan arasındaki dialoglardı. ''eee ne duruyorsun, espri yapmayacak mısın?'' demesi gerçekten çok güzeldi. cem yılmaz bir nebze mesaj vermişti bazı kesimlere. ''beni espri maknası olarak değilde, artık normal bir birey olarak görün'' diyordu. dizide ilginç bir kısım ise volkan karakteri kardeşi aslı nın gayri meşru ilişkiden hamile olduğunu duyuyor ve hiçbir tepki vermiyor. acaba nişantaşı insanları bu kadar objektif mi? aynı olay anadoluda olsa eminimki silahlar konuşurdu. buda tabi işin ayrıntısı, nereye çekersen çek misali...gel gelelim diziyi izleme sebeplerimden birisi olan burhan altıntop a. burhan altıntop u bu kadar sevmem; esprilerinden ziyade dizide kendime en yakın bulduğum kişiydi. gerçekten bazı özelliklerimiz benziyordu. doğru dürüst yaşanmayan bir ilişikler, düşük sosyal yaşam, kendini tam olarak tanıyamama, hafif bir eziklik. ama hiç unutmayacağım bir replik varki, ne zaman hatırlasam gülüyorum. şöyleydi sanırım. '' ne gülüyon lan köylü çocuğu''...
dizinin bir diğer bomba karakteri ise laz dursun du. efendim o nasıl bir zeki duruş, o nasıl espriler, bu adam okusaydı eminimki atom mühendisi olurdu. tam olarak doyamadık ama umarım başka bir karakterde tekrar izleyebiliriz. bir de şu var; bu kadar güzel karakterleri bir arada tekrar izleyebilirmiyiz o ayrı mesele...
avrupa yakası bir efsane artık gözümde. volkan, burhan, aslı, gaffur, cem, yaprak, fatoş, şesu, bülent ve karısı, tahsin amca ve ifot, gerizekalı makbile, tanrverdi, osman dilber hala, şahika, sacit, izzet, sertaç, taceddin, kapıcı ve ailesi, kubilay, selin ve sayamadıklarım hepsi bir başka yer edindi gözümde. aramızda olmasada sevgili gazanfer özcan. sanki bizden biriydi. nişantaşı hayatı değilde anadolu hayatını yansıtıyodu. mekanın cennet olsun büyük usta.
evet acısı ile tatlısı ile son yıllarıma damgasını vurmuş bir tutkunun sonuydu bu satırlar. belkide flash bir haberle dizinin tekrar başlayacağını öğrenebiliriz. gariplikler ülkesinde herşeye hazırlıklı olmak lazım değil mi?. bir bakmışsın gelecek sezon yine bizimle olur. ama şunu unutmamak gerekir. gençliğimin en hareketli yılarında başlayan bu dizi gençliğimin sonbaharında bitiverdi aniden. hayatta böyledir işte. bir bakmışsın herşey bitivermiş. geride kalanları düşünmeye kalksan en fazla beş dakika sürer. aslında üzüntüm giden dizi değil boşa geçmiş 6 yılımdır. ona üzülmüşüm ben aslında. dizi ile beraber biten anılarımmış beni hüzünlendiren...
