durdurma kabuslarımızı ceset yiyen ülke
sür askerlerini şehit dolu mevzilerimize
kana boyanmış bir rüzgar estir
estir ki asrın vicdanına ulaşma dualarımız kabul olsun!
çocuk cesetlerini aldığın dişlerinin arasında kalmış
kalplerimizden fışkıran son damla kanı
ateşlerle çevirdiğin orta doğunun
yanmış cesetlerinin üzerine sıçrat
demokrasiyi faşizm kılıcı olarak göğsümüze saplayan
dişlerinden yanmış kan kokusu yükselen
bebek cesetlerini paramparça halde midesine indiren
insan olmamanın aynadaki yansıması
insan olmaktan utanma sebebimizsin
vicdanımızı kaybettik
kaybolan vicdanımızı filistine mermi olarak gönderdik
kuran okuyan dilleri kurşunlarla paramparça ettik
zalimliğin güç arzusunu müslüman olmanın ahlakına değiştik
insan olamadık ya resullallah
"allahu ekber" diyen çocukları gökyüzünü dolduran kurtuluş haykırışımız yapamadık.
yüzlerimiz yok artık, kalplerimiz taş.
şehit kanı dolu toprağa secdeye gitmeyi namus sayan
mescid-i aksa'yı küfrün eline bırakan
ayasofya'yı özgürlüğüne kavuşturamayan
dokunan ama hissetmeyen
akleden ama teslim olmayan
müslümanım diyen ama...
