yıllardır komiğim hiçbir faydasını görmedim.
daha çok endişe uyandırdı.
dişiler; "bu çocuk çok fırlama, çok hazırcevap, bununla baş edilmez, çapkındır, aldatır, oyalar" diye düşünüyorlar.
ne alakası var!? ne alakası var!?
iyi ki açılmış şu başlık içimi dökmek istiyorum artık.
ya canım çok sıkkın bıdı bıdı bıdı bıdı...
ya şu şöyledir bu böyle bıdı bıdı bıdı bıdı...
hahaha çok güzel ya... koptum valla.
iç ses: tamam vercek, kesin...
lan bi zaman sonra bakıyorsun ki, padişahın soytarısı gibisin.
tak bir telefon;
+volkan naber ya?
-iyidir canım, senden nbr?
+iyiyim ben de... bi ara görüşelim ya, canım sıkkın...
-tamam hemen görüşelim.
+tamam...
görüşürsün, haha hihi derken gün biter, stresten arınır, ondan sonra sevgilisini arayıp;
+aşkım özür dilerim ya, istemeden kırdım seni.
iş mi lan bu! ha şahit olmadım, yanım da yapamaz, kötürüm ederim döverken ama böyle oluyordur diye düşünmüyor da değilim hani.
sevap işliyoruz lan sevap!
ciddi cevaplar da veremiyorsun. evet, hayır, tamam, bakarız filan yok. sürekli birşeyler bekleniyor.
"bugün çok soğuksun" ilk söylenen bu. lan komiklik yapiyoruz faydası yok, hadi diyoruz şımarmayalım bu kez de soğuk, itici, mendebur bi adam oluyorsun.
cem yılmaz'in aşk hayatı nasıl bilmiyorum ama daha mesleğe atılmadan benim aşk hayatım tamamen vasat.
bir de amatörüz biz, profesyonel olsak hiç şansımız kalmayacak, evlere çağıracak jet sosyetedekiler...
lanet olsun demiyorum, bu özelliğimi de seviyorum, komik olmak kötü bişey değil, kötü olan bunu kendi kişisel egoları ve tatminleri için kullanan insanlar.
bütün komik arkadaşlarıma buradan başarılarının devamını diliyorum...
