Dinlerin dogmatik ve otoriter yapısını gözden kaçırmaya çalışan teologların hoşgörü adı altında değiştiremedikleri ve diz çöktüremedikleri insanları tavlamak adına kullandıkları bir argüman. Doğrudur, dinde zorlama yoktur. Dinde beyin yıkama ve yağlama vardır. Bunun dışında bir Allah'a ihtiyaç duyan peygamberin kutsal kitapları kendisinin yazdığını göstermektedir. Zira çoğu konuda bu kadar tavizkar olmayan bir allah'ın bu konuda gereğinden fazla abartılmış bir hoşgörü sergilemesi kısaca ikiyüzlülüktür.
