arada karalarız bişeyler. hani derler ya türk halkının %95 i şiir yazar %5 i de şairdir diye sanırım böleydi bu söz. nese tabi güzel bişeyler yazmak için de aşık olmak lazım derler. lisede bir kız vardı ama afedersiniz köpek gibi seviyordum. karşılıksızdı tabi ama sevdiğimi biliyordu. bir de yatılı okul olunca haliyle aşkınız sevginiz de taşak malzemesi yapılıyor. yanlış anlamalar oluyor. neyse liseden mezun olduk o bilkente gitti ben hacettepeye artık göremiyordum. bizi sevmese de en azından gözden ırak değildi lisede. neyse ben birgün bir beyit yazdım mesaj attım buna;
Hasretin ve aşkın gözyaşı oldu nisan yağmuru gibi yağıyor ankaraya.
Herşey ıslandı bir tek sen kurusun...
nese çok hoşuna gitmiş ama tabi yine de olmadı iş. sadece mezunlar gününde ve heryıl yaptığımız dönem yemeğinde görür oldum bunu. sırf görmek için gidiyordum yemeklere. ama tabi onu görünce elim ayağım boşalır hala. çorba içerken elimin titremesinden ağzıma götürememiştim çorba kaşığını. neyse şimdi okulu da bitirdi. mühendis oldu. duydum ki amerikaya gidiyormuş doktoraya ve bir de sevdiği varmış. ben mi hala sürüyorum ankaranın sıhhıyesinde...
