acı bir gerçektir. bu hayatta bizleri en çok üzen şey ölümdür. en sevdiğimiz insanları kaybettiğimiz anda kahroluruz. ancak aradan bir ay geçtiğinde, kendimizi hayatın akışına bırakır, yeri geldiğinde güler, yeri geldiğinde eğleniriz. ölüm en acı gerçektir. diğer olaylarda ' takımın şampiyonluğu son hafta kaybetmesi, kız arkadşın terketmesi, öss de başarısızlık, sınıfta kalmak...' bize başta acı verir. ancak hayatın bize oynadığı bu oyunda bizlerde kendi rolümüzü yapıyoruz. dün dünde kalıyor, yarınlar bizi bekliyor.
