ne kadar kolaymış bir anda bırakıp gitmek her şeyi. ne kadar yalanmış söylediğin tüm sözler. kafamı her yastığa koyduğumda aklıma sen gelirdin. ne yapmıştık o gün içerisinde? gülmüştük, bağırmıştık birbirimize ama; gün sonunda ayrılırken seni seviyorum sözüyle ayrılırdık. anlayamadığım, bilmediğim bir rüzgar seni benden aldı. bir anda oldu her şey. sen gittin beni hiç düşünmeden. verdiğimiz onca söze rağmen bırakıp gittin. bazen kızıyorum kendime: ben gerçekten seni tanıyamadım mı? sana güvenmekle hata mı yaptım? binlerce soru sorabilirim kendime. çoğu şeyi göze almıştım ama şu an sen yoksun. olmuyacaksın hayatımda daha fazla... ben bu yazıyı sana yazdım. okumayacağını bildiğim halde, bırakıp gittiğini bile bile, her şeyi silip umursamadan gittiğin halde. ben bunu haketmedim, çünkü ben gerçekten çok sevmiştim.
