kaburgalarımı yumruklayan kalbimden geriye tatsız bir his kaldı. bilinçsiz adımlarım boşa değildi, kurumuş meyvelerin suda tazelenmeye çalışmasına izleyici bırakıldım ben. verilmiş sözler ifadesiz kalıyordu gelen haberlerle.asılsız gibiydi sevginin dışa vurumu kirletiyordu anlamları...
evet, bendim birkaç cinsiyetsiz çocuğun katili. bu yüzden açılmadı dudaklarım, hangi yarıktan bakınca görebilirdim ki hissettiğim acıyı? kaç geceye bedeldi bu sürgün? kim kazançlı çıkabilirdi yok olan herşeyden?