aklın karışık biliyorum. dertleşmek içindekileri boşaltmak istiyorsun ancak bunu yapamıyorsun. bu sana büyük bir azap veriyor biliyorum ama kimseye bir şey anlatamıyorsun..
anlatmak istiyorsun ama her zaman kelimeler bir yerde bitiyor ve kalıyorsun öyle bunu farkediyorum.. bu kadar düşünme bazı şeyleri bazen kendin için de yaşamayı bilmelisin diye düşünüyüyorsun ama pek beceremiyorsun..
sen hep başkalarının hayatında kendine bir rol aradın ve buldun. baskalarının hayatını yasadın ve bundan mutlu oldun.. ne kadar ilginç aslında başkalarının hayatını yaşayıp bundan zevk alabilmek.. bununla yetinebilmek..
hic bir zaman fazlasını istemedin ama istemeliydin bunu biliyordun.
her zaman sana yetti bazı şeyler.. bazen konuşmak... evet konuşmak yetti sana üstelik sadece arkadaş olarak. sevdin sevildin ama hiç bir zaman söyleyemedin. hep yetti sana arkadaş olarak konuşmak belki.. kimseyi üzmek istemedin.. başkalarının yerine karar verdin ve kendini uzaklaştırdın bazen.
şimdi.. evet şimdi ne yapacaksın? yine başlıyor olaylar ve yine başa dönüyor hayatlar bu sefer ne yapacaksın? geçen seferki gibi başkalarının yerine karar verip kaçacak mısın? yoksa kalıp kişilerin kendi kararlarını vermelerini mi bekleyeceksin?...
