darbenin yapılmak istendiği toplumun demokrasi bilincine göre klasik ve postmodern ve döte giren olarak üçe ayrılır ayrılır.
klasik darbe:
- demokrasi kültürünün gelişmediği toplumlarda denemeleri yapılmalıdır, zira pek bir direnişle karşılaşılmaz.
- borsanın zarar görmemesi için cuma akşamı seçilir.
- devlet kanalında afilli bir bildiri okunur.
- siyasi partiler ve parlamento lağvedilir.
- kanunlar rafa kaldırılır.
- darbeyi yapan kişinin bütün sözleri kanun hükmündedir
- ülkeye giriş çıkışlar yasaklanır.
- banka hesapları bloke edilir.
- sokağa çıkma yasağı getirilir.
- fidan gibi gençler darağaçlarına yollanır.
(bkz: 27 mayıs 1960)
(bkz: 12 eylül 1980)
postmodern darbe:
- demokrasi bilincinin gelişmekte olduğu toplumlarda yönetime fiilen elkoyma cesaretini gösteremeyenlerin başvurması gereken yöntemdir.
- medya üzerinden mevcut iktidara karşı karalama kampanyası başlatılır.
- üniversite ulemasından fetvalar alınır.
- toplum kamplara bölünür.
- iş ve sanat camiasından gerekli destek alınır.
- rejime yönelik suni tehlikeler üretilir.
- yargıç ve savcılara brifing verilir.
- bu baskılara dayanamayan hükümet düşürülür.
- son aşama kukla bir hükümet kurulur onun üzerinden yapılmak istenen herşey hayata geçirilir.
(bkz: 28 şubat süreci)
döte giren darbe:
- yüksek demokrasi bilincine vakıf toplumlarda yapılmak istenen darbedir.
- denemeye kalkan çengi yapıp oynatılır.
(bkz: ispanya)
