su ıslanmış gözlerinden taşanlarla
ki sönmemiş alevlerin
dumanlarında yokmuş ne acayip.
kıyamıyorum ki
parçaladım kendimi sızılarının acısına.
öpsem geçer mi?
her yaranın içinden yeniden doğurman beni
sancılı...
yeniden büyümeye çalışmak sonra sana.
zor.
ellerinin değdiği yerlere geliyor bahar
sen gülünce ne güzel gülmek.
