bakınız bir oyununda shakespeare ''zaman''ı nasıl dile getirmiş. pek de güzel getirmiş, çok da güzel getirmiş.
kimini hoş tutan ama herkesi sınayan ben, benim iyiye de kötüye de sevinç ve korku veren; hatayı işleyen de açıklayan da ben. işte zaman olarak yetkimden yararlanarak kanatlarımı kullanıyorum. ancak on altın yılın üstünden kayıp gidiyorum diye, aradaki büyük boşluğun olaylarını ihmal ediyorum diye beni, ya da çabuk geçmememi suçlamayın sakın. çünkü öyle bir güç var ki ben de, inanın, kendimden doğma bir tek saat içinde yeni adetler yaratıp hesabını görürüm eskilerin de. iyisi mi, aldırmayıp dünün bu günün düzenine öylece geçip gideyim diye.
madem eski düzenleri koyan çağlara tanıklık ettim, bu gün hüküm süren taptaze şeyleri de görmek niyetim. şimdinin parlaklığı masalımı donuk gösteriyor diye masalımın donukluğunu vereyim şimdiye. sabrınıza sığınıp kum saatimi çevirerek sanki uykunuzda gelişen sahneleri göstereyim tek tek.
itiraf ediyorum 30 sayfa boyunca yazılmış olan entrylerin hepsini okumadım. malum zaman!
