insani ilişkilerden ve habitatları dışındaki sosyal hayattan kopuklukları neticesinde oluşmuş durumdur. bir araştırmada, özellikle de internlik dönemindeki doktorların gazete okumaya dahi vakit bulamadıklarını öğrenmiştim.
büyük şeyler feda ettiğiniz bir olgu/durum/ünvan/statüyü elde edince, başka hiçbirşeyiniz olmadığı/olamadığı için "olduğunuz" ya da "edindiğiniz" şeyi karşınızdakilerin kafasına kakmanız, kakmasanız dahi bunun yüzünüzün manifestosunda asılı olması doğaldır. yazıktır, üzülünecek bir durumdur aslında.
yalnız bilmedikleri, değerlerinin zaten bilindiği, ilgi uyandırdıkları (tanıma talihsizliğini yaşadığım birkaç doktordan sonra şahsen tenezzül etmem orası ayrı) ve yaşanamamış yılların acısını bu şekilde çıkarmalarının gereksiz olduğudur.
