Kuruluş ideolojileri diyaklektik materyalizme dayanan ülkelerin, sosyalizm de diyebilirsiniz, zorunlu olarak yeni bir toplumun inşasında, ideolojilerinin temel prensiplerine uygun olarak insanları bilimin ve bilimsel düşüncenin sınıfsal birliğinde toplamak için yapmaları gereken iştir. Ancak sosyalizm/komünizm de insanlar inançlarını sadece bireysel olarak kendi içlerinde yaşayabilirler. Herhangi bir dini/mistik inanışın propagandasını toplum içinde yapmak kesinlikle yasaktır. Eğitimde, sanatta ve diğer toplumsal alanda din kişinin kendisi ile tanrısı arasındaki bir mevzudur.
Ancak bütün bu zaruret kesinlikle inançlı insanların sosyalist devlette bir emekçi olmasını engellemez. Eğer inançlı bir insan sosyalist devletin herhangi bir kademesinde görev almak isterse ki bu proleterya diktatörlüğü içinde önemli bir lider için de geçerlidir, inancının propagandasını yapmadan, işinde ve sözlerinde herhangi dini bir referansa bağlı kılmadan sosyalizmin ilkelerinden sapmadan görevini yapar, emeğinin hakkını alır.
Bu açıdan içimizdeki sosyalizm düşmanı fadılların işine gelmeyen şeyleri söyleyelim:
- Kuran-ı kerim mealleri ve tefsirleri dağıtılmayacak (ya da herhangi dini bir eser)
- Okullarda dini eğitim verilmeyecek
- Cami, kilise gibi dini mabetlerin yapımında kesinlikle sosyalist iktidar herhangi bir kaynak ayırmayacak ve özellikle bu yapılar sosyalist iktidarlar tarafından beyin yıkamaya karşı denetlenecek.
- Devletin herhangi bir kademesinde , çalışılan iş kurumunda dini propaganda(sözlü ya da yazılı) yapılması işten atılmasına sebep olacak. Ya da işe alınmak için herhangi dini bir torpil yerine gerçekten de o işe uygunluk kıstası ele alınacak.
